w Archikatedrze Lubelskiej
Zagra na organach i zaśpiewa utwory Jana z Lublina
Moje zainteresowanie Tabulaturą Jana z Lublina zostało sprowokowane przez liczne pytania kolegów po fachu. Uważano mnie za źródło wiedzy o tym dziele, a ja miałam o nim tylko mgliste pojęcie. Kiedy w roku 2018 otrzymałam zaproszenie na koncert na późnorenesansowych organach Scherera w Tangermünde, uznałam, iż jest to właściwy moment, aby zacząć zgłębiać zawartość zbioru. Od tamtej pory na prawie każdym koncercie wykonuję przynajmniej kilka dzieł z Tabulatury. Jest to muzyka o uniwersalnym przekazie, przemawiająca do słuchaczy. Często utwory te stwarzają możliwości prezentacji różnych barw instrumentu. Ze szczególnie ciepłym przyjęciem spotkały się w regionach Niemiec, bogatych w organy historyczne, takich jak Turyngia, Saksonia-Anhalt i Saksonia. Udało się również zainteresować zbiorem kilku kolegów-organistów i niemieckie środowisko akademickie.
Mirosława Cieślak
Wychowała się w Radomiu. Jest absolwentką studiów w zakresie gry na organach, teorii muzyki, muzyki dawnej oraz muzyki kościelnej w Katowicach, Amsterdamie i Weimarze. Koncertowała jako solistka, kameralistka oraz dyrygentka w Europie, USA i Kanadzie. Jest laureatką międzynarodowych konkursów muzycznych w Finlandii i Słowenii. W latach 2014-2018 pracowała jako organistka w Büßleben k. Erfurtu, na historycznych organach Sterzinga. W sezonie artystycznym 2017/18 piastowała stanowisko drugiego organisty w kościele farnym Św. Wacława w Naumburgu, na organach Hildebrandta, zaprojektowanych przez Johanna Sebastiana Bacha. W latach 2018-2022 pracowała na stanowisku kantora regionalnego w Kwerfurcie oraz kantora ewangelickiego dekenatu Merseburg. Od października 2022 pełni funkcję dyrektora muzycznego w kościele Mariackim w Neuss nad Renem. Na jej dorobek artystyczny składają się także dwie produkcje solowe oraz trzy płyty z muzyką kameralną.
Jedną z głównych dziedziny działalności Mirosławy Cieślak jako instrumentalistki na emigracji jest promocja muzyki polskiej. Tabulatura Jana z Lublina, jako jedno z najważniejszych europejskich źródeł muzyki klawiszowej, jest jednym ze zbiorów, które artystka od wielu lat popularyzuje. Wielokrotnie wykonywała utwory z Tabulatury na instrumentach historycznych.